Την Τετάρτη 10 Απριλίου είχαμε την ευκαιρία, μετά από συνεννόηση που είχε προηγηθεί, να παρακολουθήσουμε το θέατρο με τίτλο: « Σε ποιον ανήκει τούτη η κούκλα».  Η παράσταση δόθηκε στο χώρο του νηπιαγωγείου μας όπου καλέσαμε και τα παιδιά του 2^ου Νηπιαγωγείου Καμποχώρων.

Οι ηθοποιοί προέρχονταν από τη θεατρική ομάδα «Θεατροποιοί»  με  ιδρυτή της τον κ. Σταύρο Σπυράκη. Οργανώθηκε από το Κέντρο Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Ομηρούπολης, όπου είναι ο ίδιος υπεύθυνος. Μέσα από το έργο  δόθηκε η ευκαιρία στα παιδιά να προβληματιστούν και να συζητήσουν αυτό που βίωσαν αλλά να σκεφθούν τρόπους επίλυσης της κατάστασης που είχε προκύψει.  

Ευχαριστούμε πολύ τόσο τους ηθοποιούς για την παρουσία και το μεράκι τους όσο και τις εκπαιδευτικούς και τα παιδιά του άλλου νηπιαγωγείου που απόλαυσαν μαζί μας την υπέροχη αυτή παράσταση.

Με την ευκαιρία της  Εθνικής επετείου της 25^ης Μαρτίου, διηγηθήκαμε αρχικά τα ιστορικά γεγονότα, δείχνοντας παράλληλα σχετικές εικόνες και βλέποντας το χάρτη της Πατρίδας μας. Τις επόμενες ημέρες πραγματοποιήσαμε πολλές δραστηριότητες:

Γλώσσας, μαθηματικών και εικαστικών.

Επίσης αντιστοιχίσαμε στην Ελληνική Σημαία τις συλλαβές Ελευθερία ή Θάνατος, είδαμε τα μέρη της στολής των Ευζώνων και τη σημασία του κάθε ενός, γνωρίσαμε τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης, παίξαμε διάφορα παιχνίδια στην τάξη και στον υπολογιστή, διαβάσαμε τα Ελληνάκια και πραγματοποιήσαμε παρέλαση στην τάξη με τις σημαιούλες μας.

Τα παιδιά ένοιωσαν ηρωισμό και περηφάνεια για τους ένδοξους προγόνους μας.

6 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα σχολικής βίας  και εκφοβισμού.

Τη συγκεκριμένη ημέρα είδαμε με τα παιδιά την ιστορία με τίτλο: «Στάσου πλάι μου», η οποία συνδύαζε και  διαγωνισμό αποκριάτικης στολής, μιας και ήταν περίοδος Αποκριών. Την αντλήσαμε από το Youtube και ήταν της Ευγενίας Σιαμπανοπούλου: https://www.youtube.com/watch?v=ulpqLOl7boI

Στη συνέχεια συζητήσαμε αρκετά για τη βία και τον εκφοβισμό και τα παιδιά έδωσαν πολύ ωραίες ιδέες, για το πώς μπορούν να βοηθήσουν κάποιους φίλους τους που τυχόν δεχθούν κάποια μορφή βίας.

Επειδή τους άγγιξε πολύ το θέμα, ζωγράφισαν την ιστορία και ζήτησαν να τη δραματοποιήσουν.  Πραγματικά την απέδωσαν όσο γινόταν καλύτερα.

Ευχόμαστε όταν μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά, να αξιοποιήσουν τις γνώσεις που πήραν, να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο, ώστε να εξαλειφθούν παρόμοια φαινόμενα ρατσισμού ή βίας.

Οι μεταβολές του καιρού και ειδικά το πολύ κρύο, μας έδωσε την αφόρμηση να ασχοληθούμε με το Χειμώνα. Πραγματοποιήσαμε πολλές δραστηριότητες και αναφέρουμε τις κυριότερες. 

Παίξαμε με τα γάντια, βρήκαμε τα ζευγάρια, τα κρεμάσαμε με μανταλάκια, μάθαμε το δεξί αριστερό και παίξαμε το παιχνίδι: Στο δεξί μου το χεράκι. Επίσης δραματοποιήσαμε το σπουργιτάκι αφού διηγηθήκαμε την ιστορία του Αιμίλιου.

Είδαμε τις ανθισμένες αμυγδαλιές της αυλής μας και στη συνέχεια φτιάξαμε τα δικά μας κλαδιά με ποπ κορν που ψήσαμε. Το δοκιμάσαμε κιόλας. Ήταν ωραιότατο!!!

Παρατηρήσαμε ξανά την Υδρόγειο σφαίρα και συγκεκριμένα τους δύο πόλους και εντοπίσαμε τα ζώα που ζουν σ’ αυτούς. Τα γνωρίσαμε μέσα από βίντεο. Παίξαμε παιχνίδια κυρίως με πιγκουίνους αντιστοιχίζοντας αριθμούς, συσχετίζοντας ποσότητες και διανύσαμε διαδρομές με διάφορους τρόπους.

Στο μάθημα των Αγγλικών φτιάξαμε χιόνι και τοποθετήσαμε πάνω σ’ αυτό χιονανθρώπους και τα πολικά ζώα που είχαμε ξεχωρίσει από τα παιχνίδια της τάξης μας.

Η γιορτή των 3 Ιεραρχών έδωσε το έναυσμα να μάθουν τα παιδιά για τη ζωή και το έργο τους, μέσα από τον εκκλησιασμό, διάφορες παρουσιάσεις και διαδικτυακά παιχνίδια. Γνωρίσαμε τον αριθμό 3 και τον συνδέσαμε με τις ανάλογες ποσότητες. Στο τέλος της ημέρας πήραν και ένα μικρό δωράκι φτιαγμένο από τις εκπαιδευτικούς.

Την ίδια ημέρα κόψαμε και τη βασιλόπιτα, όπως το συνηθίζουμε. Η χαρά και ο ενθουσιασμός ήταν τα κύρια συναισθήματα των παιδιών, κατά τη διάρκεια της κοπής και η προσμονή για το φλουρί έκδηλη. Η Φωτεινή κέρδισε το φλουρί και όλοι οι φίλοι, της ευχήθηκαν για τη νέα χρονιά.

Ας είναι ευτυχισμένη η καινούργια χρονιά και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά να ξανακόψουμε.

Στις 18 Ιανουαρίου είχαμε την ευκαιρία να  παρακολουθήσουμε διαδικτυακά το μουσικό παραμύθι: «Ο Πέτρος και ο Λύκος» από τα μέλη της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης. Είχε προηγηθεί γνωριμία με τα όργανα που θα ακούγαμε και σε ποιον ήρωα θα αντιστοιχούσε το καθένα. Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης τα παιδιά αντιλαμβανόταν πολύ εύκολα τις εναλλαγές της μουσικής και βοηθούμενοι από την αφήγηση έβρισκαν τον ήρωα.

Τις επόμενες ημέρες παίξαμε ξανά με τα όργανα που βρίσκονται στη γωνιά της μουσικής και γνωρίσαμε ακόμα ένα, την πιανίκα. Ακολούθησαν μουσικά παιχνίδια με μεγάλη επιτυχία, τραγούδια, ασκήσεις ρυθμού, εισαγωγή σε μουσικές έννοιες.

Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία για τα παιδιά και το χάρηκαν ιδιαίτερα.

Όταν συζητήσαμε για την ημέρα και τη νύχτα, μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για το φως και το σκοτάδι. Η αφόρμηση δόθηκε από την παρακάτω δραστηριότητα, την οποία αντλήσαμε από την ιστοσελίδα: “Μαγικό καπέλο”.   https://magikokapelo.blogspot.com/2013/02/blog-post_28.html

Έστειλαν ένα κουτί στο νηπιαγωγείο μας, αλλά δεν μπορούσαμε να δούμε τι περιείχε, επειδή ήταν σκοτεινό. Ανοίξαμε μια μικρή τρυπούλα, αλλά και πάλι δε βλέπαμε, μέχρι που φωτίσαμε το εσωτερικό του με το φακό.  Ήταν ένα αρκουδάκι… Το καημένο ήταν στα σκοτεινά και δεν έβλεπε… Όταν επιτέλους το βοηθήσαμε να βγει, μας είπε ότι είναι πεινασμένο γιατί πήγε σε ένα μελίσσι, αλλά δεν είχαν μέλι να του δώσουν. Η βασίλισσα φοβόταν το σκοτάδι και δεν γεννούσε αυγά. Μας παρακάλεσε λοιπόν να το βοηθήσουμε. Τα παιδιά του πρότειναν διάφορες ιδέες. Με μεγάλη προθυμία κινητοποιήθηκαν να βρουν εικόνες (κρυμμένες στην τάξη) που αποτελούσαν πηγές φωτός για να τις πάει στη βασίλισσα. Έδιναν όμως όλες φως; Τις ταξινόμησαν σε αυτές που είχαν και σ’ αυτές που δεν είχαν. Στη συνέχεια τις χώρισαν σε αυτόφωτα και ετερόφωτα σώματα. Κι έτσι έδωσαν λύσεις στο πρόβλημά του φίλου τους του αρκούδου. Ο αρκούδος για λίγες μέρες έμεινε μαζί μας και παίξαμε αρκετά μαζί του. Παρατηρήσαμε τη σκιά του. Συζητήσαμε για το πότε σχηματίζεται σκιά και παρατηρήσαμε ότι η σκιά του αρκούδου άλλαζε μέγεθος, ανάλογα με την κατεύθυνση του φωτός και την απόσταση απ’ αυτόν. Παράξενο!!! Για να το καταλάβουμε καλύτερα, παίξαμε με τις δικές μας σκιές στην τάξη, χρησιμοποιώντας το φακό αλλά και έναν προβολέα. Με τον τελευταίο, μας δόθηκε η ευκαιρία να παίξουμε θέατρο σκιών.

Το καλύτερο παιχνίδι όμως το παίξαμε στην αυλή με το φως του ήλιου. Εντοπίσαμε τη δική μας σκιά, τη χορέψαμε, την είδαμε να μεγαλώνει και να μικραίνει. Σημειώσαμε ακόμα μέχρι πού φτάνει κάποιες συγκεκριμένες ώρες της ημέρας.  Χαρήκαμε επίσης το παιχνίδι: Κυνήγησε τη σκιά μου.

Επειδή ο φακός έγινε ένα από τα αγαπημένα μας αντικείμενα γίναμε ντετέκτιβ των λέξεων. Όλα τα παιδιά ήταν πολύ επιτυχημένα στο επάγγελμα αυτό. Έβρισκαν πολύ εύκολα την λέξη που έψαχνε ο φίλος τους και του την έδιναν.